Σε τροπικά ασιατικά έθνη, όπως η Κίνα, η Ταϊλάνδη, η Ινδονησία, η Μαλαισία και το Βιετνάμ, η τζινούρα είναι ένα φαρμακευτικό βότανο που διανέμεται ευρέως.

Ο πράσινος ξάδερφος του σπανακιού της Οκινάουα, το σπανάκι μακροζωίας είναι επίσης γνωστό ως ’’Φύλλα των Θεών’’.

Η λέξη "Μακροζωία" μπορεί να παραπέμπει στα ιατρικά πλεονεκτήματα της στη μείωση της χοληστερόλης, του σακχάρου στο αίμα και της φλεγμονής.

Το σπανάκι πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στη Μέση Ανατολή, πιθανότατα στο σημερινό Ιράν. Το σπανάκι μεταφέρθηκε στην Κίνα και την Ινδία από Άραβες εμπόρους.

Γύρω στο 650 μ.Χ. , καταγράφηκε η πρώτη γνωστή περίπτωση χρήσης σπανακιού στην Κίνα. Αργότερα, έγινε γνωστό ως λαχανικό στην Αραβική Μεσόγειο της Βόρειας Αφρικής.

Tο φυτό τσινούρα αναπτύσσεται άγρια, εκτός το ότι καλλιεργείται ως λαχανικό ή φαρμακευτικό φυτό.

Το μαγείρεμα με κρέας και γαρίδες σε σούπα λαχανικών είναι ένα παράδειγμα χρήσης των νεαρών φύλλων της.

Η κανέλα Κεϋλάνης είναι γνωστή εδώ και εκατοντάδες, αν όχι αιώνες. Ήταν ιδιαίτερα βραβευμένο για την υγεία του στη Μέση Ανατολή.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν πριν από το 2000 π.Χ. και ακόμη και η Βίβλος αναφέρει την Κανέλα όταν λέει

"Έχω ραντίσει το κρεβάτι μου με μύρο, αλόη και κανέλα".

Η κανέλα ήταν κάποτε πιο πολύτιμη από τον χρυσό. Στην Αίγυπτο αναζητήθηκε για ταρίχευση και θρησκευτικές πρακτικές.

Στη μεσαιωνική Ευρώπη το χρησιμοποιούσαν για θρησκευτικές τελετές και ως αρωματικό. Αργότερα ήταν το πιο κερδοφόρο μπαχαρικό στο εμπόριο της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών.

Η ούρτικα ή κνίδη η δίοικος ἡ πουλιφέρα και η µονοετής, οι κοινές τσουκνίθες ή τσικνίθες, ανήκουν στην οικογένεια των Ουρτικίδων.

Είναι φυτά µονοετή µε τετράγωνους βλαστούς, καλυμμένα µε τρίχες που το τσίμπημα τους προκαλεί ερεθισμό στην επιδερμίδα. Έχουν φύλλα ωοειδή, οδοντωτά τριχωτά µε µίσχο.

Τα άνθη τους είναι πρασινοκίτρινα και βρίσκονται σε διαφορετικές ταξιανθίες τα αρσενικά από τα θηλυκά. Τα θηλυκά άνθη της πουλιφέρα βρίσκονται σε χαρακτηριστικά κεφάλια.

Ο καρπός τους είναι αχαίνιο. Είναι από τα φυτά που φυτρώνουν µε τα πρωτοβρόχια και σε χώματα πλούσια σε άζωτο.

Η τσουκνίθα θεωρείται ένα ενοχλητικό αγριόχορτο που δηλώνει την παρουσία τους µε πολύ άγαρµπο, οδυνηρό τρόπο, γιατί οι τρίχες της, που περιέχουν μυρμιγκικό οξύ, το διοχετεύουν, µε το τσίµπημα, στην επιδερμίδα.

Συνήθως προσπαθούμε να αποφύγουμε το οδυνηρό αυτό τσίµπημα της τσουκνίθας αλλά αν γνωρίζαμε ότι, µπορεί να είναι οδυνηρό, όµως είναι συνάµα θεραπευτικό, σίγουρα θα το επιδιώκαμε.

Η τσουκνίθα είναι ένα θαυμάσιο φαρμακευτικό φυτό, που παλιά το χρησιμοποιούσαν πλατιά, όχι µόνο για θεραπευτικούς σκοπούς, αλλά και για την πρακτική του χρήση.

Όπως σαν «ειδική τροφή» στην κτηνοτροφία, για πάχυνση των γουρουνιών και για να γίνονται τα άλογα πιο ζωηρά και να γυαλίζει το τρίχωμα τους.

Τους σπόρους της στα πουλερικά για αυξημένη ωοτοκία, τα στελέχη της για υφαντικές ίνες, το ίδιο το φυτό για καθαρισμό σκευών, πριν ακόμη ανακαλυφθούν τα διάφορα απορρυπαντικά και τέλος σαν ένα αποτελεσματικό ζιζανιοκτόνο και εντομοκτόνο.

Τη θέση της τσουκνίθας στη λαϊκή ιατρική, την αντιπροσωπεύει θαυμάσια μια ζωγραφιά του 15ου αιώνα που απεικονίζει έναν άγγελο µε ένα κλωνί τσουκνίθας στο χέρι να πετά προς το θρόνο του Δημιουργού.

Η ινούλη η ιξώδης, η κοινή κόνυζα ή κόνυξος, ανήκει στην οικογένεια των Συνθετών.

Η κόνυζα είναι ένα πολυετές διαδεδομένο κοινό σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.

Είναι φυτό µονοετές ή διετές, µε κολλώδεις, αδενώδεις τρίχες, διακλαδισµένο κατά την ανθοφορία. Τα φύλλα του είναι αντίθετα, προµήκη και χωρίς µίσχο. Τα άνθη του είναι κίτρινα κεφάλια σε αραιές, ακραίες ταξιανθίες.

Αρχικά, το είδος βρέθηκε κυρίως σε ξηρές κοίλες του ποταμού και σε εγκαταλελειμμένα χωράφια ύψους 1500 μέτρων. Σήμερα είναι πολύ συχνό στις άκρες του δρόμου και τους αγενή οικοτόπους, ακόμη και στις αστικές περιοχές. Θεωρείται επεμβατικό είδος στην Αυστραλία.

Στην Κύπρο ανθίζει από τον Αύγουστο µέχρι το Νιόμβρη σε όλο το νησί.

Υπάρχουν ακόµη δύο είδη η κόνυζα, που τις βρίσκουμε να ανθίζουν σε αλυκές και παραθαλάσσια, µε σαρκώδη φύλλα και άνθη µε μακρύ µίσχο στη βάση των φύλλων της.

Η κάρυα η βασιλική, η κοινή µας καρυδιά και η κάρυα η µικρόκαρπος ή πέκαν, ανήκουν στην οικογένεια των Γιουγκλανδίδων.

Η καρυδιά η βασιλική είναι δένδρο φυλλοβόλο, δυνατό µε στρογγυλή κορόνα, που μπορεί να φθάσει και τα 30 µέτρα ύψος.

Έχει φύλλα σύνθετα µε 5-7 ωοειδή φυλλάρια, το ακραίο είναι μεγαλύτερο από τα άλλα.

Τα αρσενικά άνθη είναι µικρά και πολλά µαζί σε ίουλους, ενώ τα θηλυκά σε οµάδες 1-2 σε ακραία κλαδιά. Ο καρπός του είναι το γνωστό µας καρύδι. Ανθίζει από τον Απρίλη µέχρι το Μάη, κυρίως στα ορεινά, σε υγρές τοποθεσίες στο Τρόοδος και τον Πενταδάκτυλο.

Η καρυδιά η πέκαν έχει τα βασικά χαρακτηριστικά της βασιλικής, όµως διαφέρει µε την πυραμοειδή της κορόνα, τον αριθµό των φυλλαρίων, των φύλλων της και το μικρό μακρόστενο καρύδι της. Είναι δένδρο που αντέχει σε ψηλές θερμοκρασίες και τη βρίσκουμε να ευδοκιμεί και στα πεδινά.

Η καρυδιά είναι δένδρο ιθαγενές της Περσίας, όπου και συναντιέται σε άγρια κατάσταση. Μεταφέρθηκε στην Ευρώπη µέσω Ελλάδας και εξαπλώθηκε σε πάρα πολλές χώρες, που οι κλιματολογικές τους συνθήκες ευνοούν την καλλιέργεια της.

Ήταν γνωστή σαν «καρύα και κάρυον», παρ’ όλο που ο Θεόφραστος µε αυτό το όνομα, σημειώνει και πολλά άλλα δένδρα. Το "Juglans" προέρχεται από τις λέξεις Jovis glans που σημαίνει «βάλανος του Δία».

Κατά την Ελληνική μυθολογία ο Διόνυσος ερωτεύθηκε την Κάρυα, κόρη του Δίωνα της Λακωνίας, αλλά απορρίφθηκε και από την κόρη και από τον πατέρα της. Ο Διόνυσος οργίσθη από τη συμπεριφορά τους αυτή και για να τους εκδικηθεί, μεταμόρφωσε την Κάρυα σε δένδρο.

Σαν βότανο ήταν γνωστή από τα πολύ παλιά χρόνια.

Χαρακτηριστικό γι’ αυτό είναι η συνταγή του Μιθριδάτη, βασιλιά του Πόντου, γνωστού σαν «πατέρα» των δηλητηρίων, που µας έρχεται από τα βάθη των αιώνων, από διάφορα άτομα που φρόντισαν να την καταγράψουν, µε ελάχιστες παραλλαγές μεταξύ τους, όμως µε τα βασικά συστατικά τα ίδια σε όλες τις καταγραφές.

Στη συνέχεια θα δώσουμε τη συνταγή όπως την κατέγραψε ο Γάιος Πομπήιος, από χειρόγραφο που βρέθηκε στους θησαυρούς του Μιθριδάτη.

Οι καταγραφές που µας έρχονται από τα βάθη των αιώνων είναι πάρα πολλές, συνοψίζοντας τις μπορούμε να πούμε ότι βασικά όλες αναφέρονται στις τονωτικές, καθαρτικές και αντισηπτικές Ιδιότητές της.

Η τζινούρα, συνήθως αναφέρεται ως « σπανάκι μακροζωίας », λέγεται ότι έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα για την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να βοηθά στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά σε πολλούς πολιτισμούς για τα θεραπευτικά του οφέλη.

Μια κατηγορία ουσιών γνωστή ως φλαβονοειδή, ιδιαίτερα η φλαβονόλη κερσετίνη, είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που υπάρχουν στην τζινούρα. Λόγω της ικανότητάς της να ελέγχει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, η κερσετίνη έχει διερευνηθεί για τις πιθανές αντιδιαβητικές της ιδιότητες.

Έχει προταθεί ότι η κερσετίνη μπορεί να αναστείλει ορισμένα ένζυμα που εμπλέκονται στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, οδηγώντας ενδεχομένως σε βραδύτερη διάσπαση και απορρόφηση των σακχάρων στο σώμα.

Επιπλέον, η τζινούρα έχει και άλλες βιοδραστικές ουσίες, όπως φαινόλες και αλκαλοειδή, που μπορεί να βοηθήσουν στην εξήγηση ορισμένων από τις ικανότητές του στη ρύθμιση του σακχάρου. Τα εκχυλίσματα τζινούρας έχουν αποδειχθεί σε ορισμένες έρευνες, που χρησιμοποιούν ζωικά μοντέλα για να βοηθήσουν στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και στην ενίσχυση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.

Το μικρό, αειθαλές δέντρο Cinnamomum verum είναι ιθαγενές της Σρι Λάνκα και αναφέρεται επίσης ως "κανέλα ή κανέλα Κεϋλάνης".

Η γεύση και το άρωμα του Cinnamomum verum οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην κινναμαλδεΰδη, ένα από τα κύρια ενεργά συστατικά του φυτού. Σύμφωνα με έρευνες, η κινναμαλδεΰδη μπορεί να μιμείται τα αποτελέσματα της ινσουλίνης ενεργώντας με τρόπο παρόμοιο με αυτόν της ορμόνης.

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, διευκολύνοντας την πρόσληψη γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος στα κύτταρα.

Η κινναμαλδεΰδη μπορεί να βελτιώσει την πρόσληψη γλυκόζης από τα κύτταρα ενεργώντας όπως η ινσουλίνη, οδηγώντας έτσι σε καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, έχει υποτεθεί ότι το Cinnamomum verum μπορεί να ενισχύσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, βοηθώντας το σώμα να ανταποκριθεί στην ινσουλίνη με μεγαλύτερη επιτυχία.

Ακομή, έχει αποδειχθεί ότι το Cinnamomum verum επιβραδύνει την πέψη των υδατανθράκων, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πιο προοδευτική απελευθέρωση γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτό μπορεί να μειώσει την πιθανότητα απροσδόκητης αύξησης του σακχάρου στο αίμα μετά τα γεύματα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν διάφορες ποικιλίες κανέλας, με το Cinnamomum verum να θεωρείται ανώτερης ποιότητας από άλλες επιλογές όπως το Cinnamomum cassia. Το τελευταίο ανακαλύπτεται συχνά στα σούπερ μάρκετ και έχει μεγαλύτερες συγκεντρώσεις κουμαρίνης, μιας χημικής ουσίας που όταν καταπίνεται σε υπερβολικές ποσότητες, μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στο ήπαρ.

Η τσουκνίδα, είναι ένα φυτό που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιετίες για ποικίλες ιατρικές χρήσεις.

Τα φλαβονοειδή και οι πολυφαινόλες είναι αντιφλεγμονώδεις χημικές ουσίες που βρίσκονται στην τσουκνίδα. Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να συμβάλει την αντίσταση της στην ινσουλίνη, μια πάθηση στην οποία τα κύτταρα γίνονται λιγότερο δεκτικοί στις δράσεις της ινσουλίνης, με αποτέλεσμα τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η τσουκνίδα μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και του μεταβολισμού της γλυκόζης μειώνοντας τη φλεγμονή.

Μελέτες σε ζώα έχουν αποκαλύψει ότι το εκχύλισμα τσουκνίδας μπορεί να έχει υπογλυκαιμικό αντίκτυπο, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Η τσουκνίδα έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών C και E, της βήτα-καροτίνης και των φλαβονοειδών. Αυτά τα αντιοξειδωτικά βοηθούν στην πρόληψη του οξειδωτικού στρες, το οποίο συνδέεται με τον διαβήτη και τις συνέπειές του. Η τσουκνίδα μπορεί να βοηθήσει στην προστασία του παγκρέατος και στη βελτίωση της έκκρισης και της λειτουργίας ινσουλίνηςμείωση του οξειδωτικού στρες.

Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νεφρά με την πάροδο του χρόνου, η οποία είναι γνωστή ως διαβητική νεφροπάθεια. Η τσουκνίδα χρησιμοποιείται από καιρό ως διουρητικό και για την προαγωγή της υγείας των νεφρών . Η τσουκνίδα μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή της επιπλέον ζάχαρης και των τοξινών από το σώμα αυξάνοντας την παραγωγή ούρων .

Η τσουκνίδα είναι ένα φυτό πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά που περιέχει βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία . Αυτά τα θρεπτικά συστατικά είναι απαραίτητα για μια ποικιλία μεταβολικών διεργασιών, συμπεριλαμβανομένου του μεταβολισμού της γλυκόζης. Η ενσωμάτωση της τσουκνίδας στη διατροφή σας μπορεί να βοηθήσει στη γενική διατροφική υποστήριξη, η οποία είναι ζωτικής σημασίας και στην διατήρηση σταθερών επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Στην παραδοσιακή ιατρική, ο κόνιζος έχει χρησιμοποιηθεί για οφέλη στην υγεία, συμπεριλαμβανομένης της επίδρασής τους στα επίπεδα σακχάρου στο σώμα.

Μια κατηγορία χημικών ουσιών που είναι γνωστές ως σεσκιτερπενικές λακτόνες είναι ένα από τα βασικά συστατικά που προσδιορίζονται. Λόγω των πιθανών αντιδιαβητικών χαρακτηριστικών τους, αυτές οι ουσίες έχουν αποτελέσει θέμα επιστημονικής έρευνας.

Σύμφωνα με ορισμένες έρευνες, οι σεσκιτερπενικές λακτόνες που περιέχονται μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.

Οι ενώσεις στο κόνιζο μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και στην προώθηση της πρόσληψης γλυκόζης από  τα κύτταρα, συμβάλλοντας έτσι στη διαχείριση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Η μαύρη καρυδιά (Juglans nigra) είναι ένα βορειοαμερικανικό δέντρο του οποίου τα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό για τα πλεονεκτήματα στην υγεία.

Τα φύλλα της μαύρης καρυδιάς περιέχουν μια ποικιλία βιοδραστικών χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων τανινών, φλαβονοειδών και φαινολικών οξέων, τα οποία έχουν όλα αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορεί να προσθέσουν στα γενικά πλεονεκτήματα για την υγεία.

Σύμφωνα με έρευνες, ορισμένες χημικές ουσίες που υπάρχουν στα φύλλα της μαύρης καρυδιάς, όπως η Juglone, μπορεί να έχουν αντιδιαβητικές ιδιότητες. Σε έρευνες σε ζώα , η Juglone αποδείχθηκε ότι έχει υπογλυκαιμικά αποτελέσματα (μείωση του σακχάρου στο αίμα).

Επίσης τα φύλλα της μαύρης καρυδιάς περιέχουν βιοενεργά συστατικά, που μπορεί να βοηθήσουν στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ:  20 σταγόνες μαζί με 1cm νερό μόνο (μέσα σε ένα ποτήρι και πίνετε)

*Πίνετε 1 φορά την ημέρα για απλή πρόληψη ή πίνετε 3 φορές την ημέρα για θεραπεία.

*  Καμία αναφορά παρενέργειας δεν έχει καταγραφεί 

Σημείωση:

Όλα τα σκευάσματα βοτάνων μπορούν να αποθηκευτούν αποτελεσματικά σε δροσερό, ξηρό και σκοτεινό μέρος, για παράδειγμα μέσα σε ένα ντουλάπι κουζίνας.

Θα πρέπει πάντοτε να ελέγχουμε την ένδειξη ημερομηνίας που ορίζετε από τον κατασκευαστή και η οποία δηλώνει το διάστημα που μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε.

*  Προειδοποιήσεις:

Η παραπάνω περιγραφή του φυτού, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση συνταγή.

Η πληροφορίες που αναφέρονται έχουν αντληθεί από ακαδημαϊκά βιβλία, έρευνες, άρθρα και αναφορές καταξιωμένων βοτανολόγων.

Για τον άνθρωπο κάθε ουσία δυνητικώς μπορεί να έχει ανεπιθύμητο αποτέλεσμα, καθώς αυτό προέρχεται ανάλογα από την ποσότητα της ουσίας που θα μπει στον οργανισμό, και από τη δυνατότητα αυτού να την απομονώσει ή να την αποβάλλει μετά από κάποια επεξεργασία.

Θεωρείτε απαραίτητη η συμβουλή ειδικού πριν από την χρήση του φυτού, καθώς επίσης δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο μιας ισορροπημένης δίαιτας.

Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας αν είστε έγκυος, θηλάζετε, βρίσκεστε υπό φαρμακευτική αγωγή ή αντιμετωπίζετε προβλήματα υγείας. Να φυλάσσεται μακριά από τα μικρά παιδιά.