Η εχινατσέα η οξύφυλλος ανήκει στην οικογένεια των Συνθετών. Είναι πολυετές φυτό, µε ρίζα µακριά, κυλινδρική. Έχει φύλλα ωοειδή, μακρόστενα, µε ελαφριές αλλά σκληρές οδοντώσεις.

Τα άνθη της είναι μονήρη και βρίσκονται στην άκρη του ανθοφόρου βλαστού. Έχουν κωνικό δίσκο µε κίτρινα πέταλα. Ανθίζει το δεύτερο ή το τρίτο χρόνο κατά το καλοκαίρι.

Είναι ιθαγενές φυτό της Β. Αμερικής και είναι από τα φυτά που καλλιεργούνται από τους παραγωγούς µας για εξαγωγικούς σκοπούς.

Η κόλλα μελισσών ή πρόπολη, είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι μέλισσες παράγουν πρόπολη για να βοηθήσουν στην άμυνα των κυψελών.

Η κόλλα μέλισσας φαίνεται να λειτουργεί ως αντισηπτικό για να σταματήσει τη μικροβιακή μόλυνση των προνυμφών, της αποθήκευσης μελιού και της χτένας εκτός από τη λειτουργία της στο σφράγισμα οπών, την απόφραξη των ρωγμών και την εξομάλυνση των εσωτερικών τοιχωμάτων.

Η ελαία η ευρωπαϊκή ή η ήμερη ελιά και η ελαία η ευρωπαϊκή η άγρια ή αγριελιά ή αρκοελιά ανήκουν στην οικογένεια των Ελαιίδων.

Η ήμερη ελιά είναι αειθαλές αιωνόβιο δένδρο, που τη βρίσκουμε σε πάρα πολλές ποικιλίες, που προσδιορίζουν τις κλιματολογικές συνθήκες που ευδοκιμούν τα συγκεκριμένα δένδρα, την καρποφορία τους και το σκοπό για τον οποίο προορίζονται οι καρποί τους. Η κυπριακή ελιά είναι από τα παλαιότερα είδη ήμερης ελιάς.

Ο θύμος ο κεφαλωτός, το γνωστό µας θρουµπί ή γρουμπί και γρούμπα και ο θύμος ο κοινός, το κοινό θυµάρι, ανήκουν στην οικογένεια των Χειλανθών. Ο κεφαλωτός είναι φυτό θαμνώδες, πολυετές͵ πολύκλαδο µε ξυλώδεις βλαστούς, φουντωτό.

Έχει φύλλα άμισχα, μικρά στενόμακρα και σαρκώδη. Τα άνθη του είναι ρόδινα και βρίσκονται σε ακραία πυκνά μπουκέτα. Ο καρπός του είναι κάρυο. Ανθίζει από το Μάη μέχρι τον Οκτώβρη και το συναντούμε σε βουνοπλαγιές και πετρότοπους, στα πεδινά και ημιορεινά.

Στους τόπους όπου βλαστά το φυτό αυτό, είναι γνωστό ότι το χώμα είναι άγονο σε βάθος και µόνο επιφανειακά περιέχει συστατικά που ευνοούν τη φύτρωση φυτών.

Σε όλη την προκολομβιανή εποχή, το καγιέν καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Καλλιεργήθηκε πριν από 4.000 χρόνια στο Περού και πριν από 7.000 χρόνια στο Μεξικό.

Για 9.000 χρόνια, οι ιθαγενείς της Αμερικής χρησιμοποιούσαν το καγιέν ως γεύμα και ως θεραπεία για προβλήματα σε πόνους στο στομάχι, κράμπες, αέρια και διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος το έφερε στην Ευρώπη το 1400. Η λέξη "καγιέν" πιστεύεται ότι είναι παραφθορά της παλιάς λέξης Tupi, που στη βραζιλιάνικη γλώσσα σήμαινε "capsicum".

Είναι πιθανό ότι η λέξη Cayenne αναφέρεται σε μια πόλη στη Γαλλική Γουιάνα και η πόλη μπορεί να πήρε το όνομά της από το πιπέρι.

Ο τρίβολος, κοινά γνωστός σαν τριόλια και πενταξύλια, ανήκει στην οικογένεια των Ζυγοφυλλίδων. Είναι µονοετές φυτό που οι βλαστοί του απλώνουν στη γη και µπορεί να φθάσουν το µισό μέτρο.

Έχει φύλλα αντίθετα, πτερόσχιδα, µε 3-7 ζεύγη άµισχα, προµήκη οξύκορφα ἡ στογγυλεµένα φυλλάρια. Τα άνθη του είναι κίτρινα και βρίσκονται στη βάση των ακραίων φύλλων του.

Ο καρπός του είναι σφαιρικός επίπεδος και χωρίζεται σε πέντε τμήματα ή σπόρους και το κάθε τµήµα είναι µε τρία άνισα σκληρά αγκάθια.

Ανθίζει από το Μάη µέχρι τον Οκτώβρη και το συναντούμε στα πεδινά και ηµιορεινά, σε κήπους και παρά τους δρόμους σε όλο το νησί.

Η ιστορία του πράσινου τσαγιού μάτσα στην Κίνα χρονολογείται από τον 8ο αιώνα και η μέθοδος παρασκευής τσαγιού σε σκόνη από αποξηραμένα φύλλα τσαγιού που παρασκευάζονται στον ατμό, έγινε δημοφιλής τον 12ο αιώνα.

Τότε ήταν που το matcha ανακαλύφθηκε από έναν βουδιστή μοναχό, τον Myoan, και μεταφέρθηκε στην Ιαπωνία.

Οι Βουδιστές Ζεν στην Ιαπωνία άρχισαν να καταναλώνουν τσάι σε σκόνη από ένα φυτό που ονομάζεται «Sencha», ως μέρος μιας τελετουργίας και για θεραπευτικά οφέλη. Γνωστό και ως "matcha", αυτό το τσάι καταναλώθηκε για βελτίωση στην διαύγεια και εστίαση.

Τον 11ο αιώνα, το matcha βοηθούσε τους βουδιστές μοναχούς να μένουν ξύπνιοι για ολονύχτια προσευχές.

Ο κίστος ο κρητικός µε ρόδινα άνθη, ο κίστος ο λαδανοφόρος µε άσπρα άνθη και σκούρα κηλίδα στη βάση των πετάλων, ο κίστος ο µικρανθής µε ρόδινα άνθη και πιο παχιά φύλλα και ο κίστος ο σαλβόφυλλος µε άσπρα άνθη είναι μερικά από τα είδη ξισταριάς που συναντούμε στην Κύπρο και ανήκουν στην κατηγορία των Κιστίδων.

Είναι μικροί, πολυετείς, πολύκλαδοι θάμνοι, µε ωοειδή, προµήκη, ελλειπτικά, αδενώδη φύλλα και ξυλώδεις κορμούς. Τα άνθη τους είναι σχεδόν εφήμερα μικρά µε 4-5 ρόδινα ἡ άσπρα πέταλα και ο καρπός τους κάψα µε πολλούς σπόρους.

Ανθίζουν από το Γενάρη µέχρι το Μάη και τα βρίσκουμε σε πετρώδη και άγονα µέρη κυρίως σε µακκία βλάστηση στα πεδινά και ημιορεινά σε ολόκληρο το νησί.

Αχιλεια “Millefolium” είναι στρογγυλός θάμνος µε άνθη άσπρα και μεγάλα περιφεριακά πέταλα. Το συναντούμε στον Πύργο και την Όρκα.

Το όνομα τους, αχίλλεια, βάσει της ελληνικής μυθολογίας οφείλεται στον Αχιλλέα. Στην Iλιάδα του Οµήρου αναφέρεται ότι, όταν ο Αχιλλέας τραυματίστηκε από το δηλητηριασμένο δόρυ του Πάρη, η θεά Αφροδίτη τον συμβούλευσε να χρησιμοποιήσει το φυτό αυτό για να ανακουφιστεί από τους πόνους.

Η µένθα η υδρόφιλη γνωστή και σαν βασιλοκόδιοσµος, γλυφώνι και φλισκούνι, η µένθα η μακρόφυλλη γνωστή σαν ποταμοίτανος και αγριόδιοσµος, η µένθα η πουλέγιος γνωστή σαν πριντζόλλος και η µένθα η πράσινη, ο κοινός διόσµος, ανήκουν στην οικογενεια των Χειλανθών.

Τα τρία πρὠτα είδη αντιπροσωπεύουν µε δύο λέξεις τον άγριο δυόσμο, που φυτρώνει συνήθως κατά μήκος των ποταμών και σε µέρη που έχει νερό. Έχουν µια έντονη μυρωδιά µέντας και είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσεις πριν την ανθοφορία τους, γιατί έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, ειδικά η πουλέγιος και η µακρόφυλλη. Η µένθα η πράσινη, ο κοινός δυόσμος, είναι κατ᾽ εξοχήν καλλιεργήσιμο φυτό, παρ᾽ όλο που το βρίσκουμε και αυτοφυές.

Ξεχωρίζει από τα άλλα είδη γιατί δεν έχει την χαρακτηριστική μυρωδιά της µέντας. Γενικά όλα τα είδη έχουν ωοειδή µέχρι μακρόστενα, οξύκορφα, οδοντωτά, μυρωδάτα φύλλα, µε μικρό µίσχο ή χωρίς µίσχο.

Είναι φυτά που εύκολα διασταυρώνονται γι’ αυτό και δύσκολα προσδιορίζονται, όσο αφορά το είδος τους, πριν την ανθοφορία.

Η παιωνία η κοράλλινος, γνωστή επίσης και µε τα ονόματα πηγουνιά, αλουπόχορτο, αρκοψατζιή και τριαντάφυλλο των λιβαδιών, ανήκει στην οκογένεια των Παιωνίδων.

Είναι φυτό µε πολυετές κοντό ρίζωμα και κονδυλώματα. Τα φύλλα του είναι έμμισχα, 3-7 πτερόσχιδα µε προµήκη ελλειπτικά φυλλάρια.

Τα άνθη του βρίσκονται σε μακρύ κοινό µίσχο μονήρη ή σε µικρές οµάδες και είναι ρόδινα, μεγάλα µε 5-6 ωοειδή πέταλα. Ο καρπός του είναι τριχωτό καρπίδιο, που περιβάλλει τους σκουρόχρωµους στρογγύλους σπόρους του.

Ανθίζει κατά τους µήνες Απρίλη και Μάη και το βρίσκουμε στα κωνοφόρα δάση του Τροόδους. Είναι κοινό στον Πρόδρομο και Πολύστιπο, αραιά το βρίσκουμε και στην πλατεία Τροόδους.

Τα μανιτάρια τσάγκα (Chaga), συνήθως αναπτύσσονται σε σημύδες σε ψυχρές περιοχές και μοιάζουν με βράχους. Δεν έχουν τη γεύση των κοινών μανιταριών. Αντίθετα, έχουν τραχιά γεύση και που μοιάζει με βανίλια.

Έχουν πολλές φυτικές ίνες και λίγες θερμίδες. Πιθανώς οι πρώτοι χρήστες του chaga ως φυσικής θεραπείας ήταν ιθαγενείς από τη Σιβηρία και τη Ρωσία.

Ο Τσάρος Valdimir Monomakh λέγεται ότι το χρησιμοποίησε τον 12ο αιώνα για τη θεραπεία του καρκίνου των χειλιών του. Αναφέρθηκε ως φάρμακο για τον καρκίνο, τα έλκη και τη φυματίωση, στα ιατρικά κείμενα των αρχών του 16ου αιώνα.

Η ούρτικα ή κνίδη η δίοικος ἡ πουλιφέρα και η µονοετής, οι κοινές τσουκνίθες ή τσικνίθες, ανήκουν στην οικογένεια των Ουρτικίδων. Είναι φυτά µονοετή µε τετράγωνους βλαστούς, καλυμμένα µε τρίχες που το τσίμπημα τους προκαλεί ερεθισμό στην επιδερμίδα.

Έχουν φύλλα ωοειδή, οδοντωτά τριχωτά µε µίσχο. Τα άνθη τους είναι πρασινοκίτρινα και βρίσκονται σε διαφορετικές ταξιανθίες τα αρσενικά από τα θηλυκά. Τα θηλυκά άνθη της πουλιφέρα βρίσκονται σε χαρακτηριστικά κεφάλια.

Ο καρπός τους είναι αχαίνιο. Είναι από τα φυτά που φυτρώνουν µε τα πρωτοβρόχια και σε χώματα πλούσια σε άζωτο.

Στις θερμές περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, αναπτύσσεται το δέντρο Λαπάτσιο  (pau d' arco). Είναι ένα αειθαλές δέντρο με πλατιά φύλλα που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 125 πόδια. Τα άνθη του κυμαίνονται στο χρώμα από ροζ έως βιολετί.

Το ξύλο του δέντρου, που είναι απίστευτα δυνατό, το κάνει ανθεκτικό στη φθορά και στις ασθένειες. Ο εσωτερικός φλοιός του δέντρου είναι ιατρικά χρήσιμος.

Η πορτοκαλιά, η νεραντζιά ή κιτροµηλιά, η µανταρινιά, η λεµονιά, ο κίτρος, το κρέιπφουτ και το περγαμόν, ανήκουν στην οικογένεια των Ρουτιδών και είναι γνωστά µε την κοινή ονομασία τα εσπεριδοειδή.

Το κάθε είδος αντιπροσωπεύεται µε πολλές ποικιλίες που έχουν προκύψει από διασταυρώσεις των βασικών ειδών. Τα εσπεριδοειδή είναι χειμερινά φρούτα, όμως συντηρημένα σε χαμηλές θερμοκρασίες μπορούν να φυλαχτούν και να τα έχουμε ολόχρονα.

Όλα τα είδη έχουν τις ίδιες βασικές ιδιότητες σαν βότανα, αλλά το κάθε ένα τους έχει να προσθέσει και κάτι το νέο στο φαρμακείο της φύσης.

Τα βότανα που προαναφέραμε υποστηρίζουν τη σωματική υγεία, προάγουν τη σωματική και πνευματική απόδοση και σας παρέχουν περισσότερη ενέργεια, αντοχή, πνευματική εγρήγορση και βελτιωμένη απόδοση.

Σας κάνουν επίσης να αισθάνεστε λιγότερο κουρασμένοι και σωματικά εξαντλημένοι.

Πολλά χρήσιμα βότανα για την έλλειψη ενέργειας είναι διαθέσιμα στην φύση και μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων που προκαλούνται.

Σύμφωνα με πολυάριθμες έρευνες, μελέτες και εμπειρία οι βοτανολόγοι μας έχουν δημιουργήσει την κατάλληλη ανάμειξη επιλέγοντας τα καλύτερα βότανα για την αντιμετώπιση προβλημάτων έλλειψης ενέργειας, καθώς ταυτόχρονα ωφελήστε και από τα διάφορα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται σε κάθε βότανο.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ:  20 σταγόνες μαζί με 1cm νερό μόνο (μέσα σε ένα ποτήρι και πίνετε)

*Πίνετε 1 φορά την ημέρα για απλή πρόληψη ή πίνετε 3 φορές την ημέρα για θεραπεία.

*  Καμία αναφορά παρενέργειας δεν έχει καταγραφεί 

Σημείωση:

Όλα τα σκευάσματα βοτάνων μπορούν να αποθηκευτούν αποτελεσματικά σε δροσερό, ξηρό και σκοτεινό μέρος, για παράδειγμα μέσα σε ένα ντουλάπι κουζίνας.

Θα πρέπει πάντοτε να ελέγχουμε την ένδειξη ημερομηνίας που ορίζετε από τον κατασκευαστή και η οποία δηλώνει το διάστημα που μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε.

*  Προειδοποιήσεις:

Η παραπάνω περιγραφή του φυτού, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση συνταγή.

Η πληροφορίες που αναφέρονται έχουν αντληθεί από ακαδημαϊκά βιβλία, έρευνες, άρθρα και αναφορές καταξιωμένων βοτανολόγων.

Για τον άνθρωπο κάθε ουσία δυνητικώς μπορεί να έχει ανεπιθύμητο αποτέλεσμα, καθώς αυτό προέρχεται ανάλογα από την ποσότητα της ουσίας που θα μπει στον οργανισμό, και από τη δυνατότητα αυτού να την απομονώσει ή να την αποβάλλει μετά από κάποια επεξεργασία.

Θεωρείτε απαραίτητη η συμβουλή ειδικού πριν από την χρήση του φυτού, καθώς επίσης δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο μιας ισορροπημένης δίαιτας.

Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας αν είστε έγκυος, θηλάζετε, βρίσκεστε υπό φαρμακευτική αγωγή ή αντιμετωπίζετε προβλήματα υγείας. Να φυλάσσεται μακριά από τα μικρά παιδιά.